L'amic

Stanislaw Lem

Stanislaw Lem

L’Adagio, opus 8, de Dahlen-Gorski

L’escriptor polonès Stanislaw Lem va publicar el 1959 un recull de narracions amb el títol de la primera, La invasió d’Aldebaran. La segona era L’amic, on el membre d’un club de radioaficionats ens explica que el senyor Harden li demana que li deixi vint metres de filferro i uns quants endolls. Són per a un amic… També és per al mateix amic una peça del compositor Dahlen-Gorski: l’Adagio, opus 8: “¿Dahlen-Gorski? Creo que es un compositor contemporáneo, ¿no?”. I què en sabem, de l’amic?: “Así que su famoso amigo trabajaba. Nada de un anciano paralítico. Además, era aficionado a la música contemporánea, y al parecer podía disfrutar por su cuenta de la cinta con la grabación del Adagio de Dahlen-Gorski ¡sin ayuda de ningún magnetófono!”.

El narrador ens diu més endavant, en la traducció de Joanna Orzechowska que seguim [1]: “Libre en todos los aspectos, adivinando la solución de cualquier problema, apenas alcanzaba a acercarme a ellos, intentando en vano toparme con algo más grande que yo, por lo que el más solitario de todos los monstruos me doblegaba, y yo me rompía bajo esta carga como si me explotara dentro, sintiendo cómo me estaba convirtiendo en un desierto sacudido por dolorosas contracciones; me hendía, me fragmentaba en campánulas, laberintos de pensamiento en cuyo interior giraba siempre el mismo tema, en constante aceleración; en aquella horrible y lejana época, mi única escapatoria era la música”.

La compositora polonesa Magdalena Buchwald va compondre el 2003 l’Adagio de Dahlen-Gorski per a orquestra.

[1] LEM, Stanislaw (2015). Máscara. Madrid: Impedimenta.

Comments

Log in to comment.